HET VERHAAL VAN VAKMANSTAD

Henk toont in zijn analyses onder andere aan hoe Rotterdam een transitie heeft doorgemaakt van een arbeidersstad naar een festival/cultuurstad. Hij ziet dat er een verjonging en vergroening van Rotterdam plaatsvindt. Ook ziet hij een beweging in de vraag naar andere skills op de arbeidsmarkt en het onderwijsaanbod dat daarin tekort schiet. Alle bevindingen bundelt hij in zijn Stadslezing van 2004 met de dubbelzinnige titel ‘Kleurloos Rotterdam 2025’.

Perspectief voor de stad

Cultureel ondernemen

Via nieuwe methodieken en de inzichten van Henk kunnen die fixaties worden doorbroken. Henk blijft niet achter zijn bureau zitten, maar gaat de straat op. Hij leert via jongerenwerkers jongerengroepen, zoals freerunners uit IJsselmonde, kennen en ontdekt waar ze goed in zijn. Hun skills. Tegelijkertijd komt Henk ook over de vloer bij gemeenten en wooncorporaties. Karin Schrederhof, directeur van Woonbron, ziet de potentie van zijn ideeën. Zij heeft de taak om vanaf 2006 Pact op Zuid op te tuigen en ziet in Henk een verbindende schakel. Henks invalshoek is: laat niet de politiek, maar mensen in de wijken, met name de jongeren het verhaal van Zuid vertellen en uitleggen wat zij nodig hebben. Over zijn project met jongerengroepen wordt door Rob Schröder een VPRO-documentaire gemaakt: ‘Jong zijn in Zuid’. Dan kloppen plotseling deelgemeenten bij Henk op de deur met de vraag om een gebiedsvisie te ontwikkelen. Ook wordt hij bij de ontwikkeling van duurzame gebiedsontwikkeling voor de nieuwe Stadshavens betrokken. Alle partijen omarmen de integrale aanpak op het vlak van wonen, werken en onderwijs.

“Wij wel!”

Er wordt met de gemeente gepraat over het ontwikkelen van wijktuinen en woningcorporatie Vestia investeert mee in de keuken die vanaf het eerste uur wordt gerund door de kok-kunstenaar Ralph van Meijgaard. Een gezamenlijke Iftarmaaltijd voor ouders levert het eerste ouderteam op. Voor de projectcoördinatie stelt Henk een van de jongeren aan die hij in zijn straatproject heeft ontmoet: Marvin Pires. Henk trekt een judolerares aan en werft studenten van de Hogeschool Rotterdam en de Erasmus Universtiteit als stagiairs voor ondersteuning bij de lessen. Om de kwaliteit te borgen monitort het team van Nanne Boonstra van het Verwey Jonker instituut vanaf het eerste uur de lesprogramma’s. Met de komst van Aetzel Griffioen, filosofiedocent en programmacoördinator, wordt het team van coördinatoren versterkt. Het project op de basisschool wordt Fysieke Integriteit genoemd. In de loop van de jaren verandert dit in Doen-denken. Dit wordt het kernstuk van een ecosociale educatie en vorming, die Henk door de hele onderwijscarrière van kinderen en jongeren heen wil weven. Hij ziet dit als de sociaal-culturele netwerkstructuur voor een duurzaam vakmanschap dat aan de eisen van de 21ste eeuw tegemoet komt. Het blijkt een succes.

Een godsgeschenk in barre tijden

De kennis en ervaring van bestuursleden als Paul de Haan en Peter de Regt zet Rotterdam Vakmanstad in deze periode steviger op de kaart. Met Rachid el Ousrouti als zakelijk leider wordt Rotterdam Vakmanstad in deze periode verder geprofessionaliseerd. Zijn ervaring uit het bedrijfsleven komt goed van pas. Op basis van het onderzoek naar het programma op de basisscholen èn op basis van evaluaties met partners, waaronder scholen en financiers, besluit Rotterdam Vakmanstad om de volgende jaren vooral te focussen op het programma Doen-denken en het Vakhuis. Stichting De Verre Bergen besluit eind 2016 om het project voor nog eens vier jaar te financieren.

Ondertussen blijft Rotterdam Vakmanstad onder leiding van Henk partijen verbinden om integraler en duurzamer onderwijs aan de man te brengen. In de loop der jaren bezoeken naast buitenlandse delegaties ontelbare instanties, topambtenaren, wethouders, ministers en zelfs de koningin de projectscholen. Er is overleg met OCW en samenwerking met het SLO. Er worden keukens en tuinen op andere scholen ontwikkeld door subsidies van fondsen als Vogelgezang. Met het oog op de onvermijdelijke aflossing van de wacht initieert Henk een kwadrantoverleg: een tweemaandelijks overleg tussen de betrokken basisschooldirecties, Stichting De Verre Bergen, de schoolbesturen BOOR en RVKO en Rotterdam Vakmanstad. Half 2016, treedt Henk terug als directeur. Hij draagt het directeursstokje over aan Rachid, terwijl Aetzel de uitwerking van de leerlijnen van hem overneemt.

In juni 2018 neemt Henk officieel afscheid. Hierna staat een verhuizing gepland van Rotterdam-Zuid naar Rotterdam-Centrum. Het is metaforisch voor de toekomst. Rotterdam Vakmanstad wil overal middenin blijven staan. Rotterdam Vakmanstad speelt al een prominente rol als het gaat om het breder op de kaart zetten van onderwijs in Nederland. Het Nationaal Expertise Centrum Onderwijs is zeer gecharmeerd van de Technieklijn en Filosofielijn. Wat ooit als een integraal concept is bedacht, dat op een aantal scholen is uitgewerkt, is nu een innovatief scenario waar scholen mee aan de slag kunnen. In vier jaar tijd kan Rotterdam Vakmanstad een school naar een hoger niveau kan tillen. Dat het succes van zo’n interventie afhangt van de actieve betrokkenheid van alle partners, is in het verleden duidelijk geworden. Het scholen van teams en docenten is een eerste vereiste. Als school zelf een lerende organisatie worden voldoet aan onze drie maatstaven: duurzaam onderwijs, duurzaam werken en duurzaam leven. Uiteindelijk gaat het Rotterdam Vakmanstad om één ding: het creëren van een andere levensstijl, waardoor jongeren van nu een actieve bijdrage kunnen leveren aan een leefbare en rechtvaardige wereld.